En dat heb ik geweten. Ik ervaar er nu nog last van! (vrijdagmiddag 3 uur).
Om met het begin te beginnen, donderdagochtend 'as usual' om 5 uur eruit. Slecht geslapen, niet fit, verkoudheidje en koortsig. Maar goed, eruit ermee. Dit keer voor de afwisseling een keer een uur gaan wandelen in plaats van hardlopen. Daar ben ik goed van opgeknapt, zodat er met volle energie aan de dag begonnen kon worden.
Na thuiskomst een heerlijke verse smoothie gemaakt. Echt keilekker en super gezond. Ik geloof dat ik deze week al meer fruit op heb dan normaal in 2 maanden! Goed bezig! Laptopje aan en heerlijk een paar uurtjes gewerkt. Stipt om 8.30 uur een afspraak bij een klant in Drunen. Meteen uit mijn comfortzone, want ik moest het ondernemingsplan wat ik samen met mijn klant geschreven had, richting een andere adviseur verdedigen. De adviseur stond overigens wel aan 'onze kant', maar het is gewoon niet prettig als je je eigen advies moet verdedigen en soms tegen je gevoel en in moeten kiezen voor datgene wat een partij het liefst wil horen. Maar ja, rug recht gehouden en gewoon inhoudelijk op de materie ingegaan en er uiteindelijk prima uitgekomen.
Daarna was het tijd voor echte lastige werk, althans dat voelde wel zo. Ik had een, niet bepaald comfortabele afspraak staan met een oude vriend van me. Hem heb ik deze een aantal jaren geleden min of meer aan de kant gezet en dat heeft bij mij nooit echt goed gevoeld. Achter de keuze die ik toen moest maken, sta ik nog steeds; echter fijn was het niet toen. Gelukkig was hij helemaal niet boos en deed totaal niet moeilijk. Hij begreep de situatie en vond het gewoon tof dat we elkaar weer konden zien vandaag. Volgens mij is dat toch echt iets tussen mannen; elkaar jaren niet zien, uit het oog verloren hebben en dan in een kwartier tijd gewoon weer op dezelfde manier als vroeger lekker ouwehoeren en meteen weer een klik hebben. Gesproken over van alles: werk, kids, vrienden, vriendschappen, vrouwen en voetbal! Afgesproken dat we elkaar niet vaak zullen gaan zien, maar toch zeker 1x per jaar. Onderweg terug naar kantoor had ik echt een smile op mijn gezicht en een knoop ergens in mijn buik minder. Weet zeker dat hij die smile ook had.
's Middags nog moederlief gebeld en op het einde van de middag nog een lastig en zeer complex financieringsvraagstuk met de klant bij de bank besproken. Best lastig omdat de klant toch niet helemaal tevreden was in eerste instantie. Gelukkig hebben we dat gevoel weg kunnen nemen en zie je maar weer hoe belangrijk je zakelijke netwerk toch is!
6 uur thuis, gezond gegeten. Iedereen aan de pizza, papa aan de rijst met kip en kerrie... Daarna even tijd voor de kids en om 8 uur echt heel de avond door tot 12 uur zitten werken. Vandaag immers de dag dat ik 41 uur wakker moet blijven, ofwel een nachtje overslaan. Ik had eerder al besloten niet heel de nacht computerwerk te doen, maar juist iets fysieks. Van 1.00 uur t/m 4 uur de garage aan het opruimen geweest. Echt elk kastje, laatje, speelgoedje en hockeyattribuut heb ik open gedaan of in mijn handen gehad. Man, wat een puinhoop was dat zeg. Maar om 4 uur was de garage als een zonnetje! En in het kader van time management: Jorn onze tuinman had ik al gevraagd om vrijdagochtend met zijn kar het afval te komen ophalen. Thanks Jorn!
Om 4 uur even gestopt en eventjes maar gaan zitten. En ja, toen kwam ie hoor de dip. Niemand meer op whatsapp, zelfs mijn mede-helweekgenote (wie?) reageerde niet meer. Daar zat ik dan in mijn eentje op de stoel. Koud, donker, pijn in mijn rug van het bukken en sjouwen en maar 1 ding willen: slapen!!. Pfffff, ik was echt kapot. Mezelf naar de 5 uur gesleept en gelukkig de donderdag was voorbij. Heerlijk genoten van een lange warme douche en afgesloten met 20 seconden ijskoud water! Daar word je wel wakker van!
Een zware, heftige, maar toch indrukwekkende dag, die ik niet snel zal vergeten.